Plaats reactie
1
Afbeelding
Ergens is het wel opmerkelijk hoe het één en ander in zo'n kleine veertig jaar kan veranderen. Bij het minste of geringste buitje sneeuw of hagel zijn we anno 2016 aan de spreekwoordelijke (weer)goden overgeleverd. Inmiddels is er "code geel" afgegeven door het KNMI vanwege "winterse buien", nou dat moeten we volgens mij met een flinke korrel (strooi)zout nemen. Zodra er hier en daar wat winterse neerslag valt terwijl de temperaturen niet eens ver of nauwelijks onder het vriespunt komen ligt Nederland zowat op z'n gat. Wat zou er gebeuren als er eens een échte strenge winter zou komen zoals in 1979....  ;D

Member of UNITE Unified Network of Instructors and Trained Eliminators (Unite Against Malware)
2
Ik heb dat heel bewust meegemaakt die tijd, en dan denk ik dat zelf ook wel eens.
Heb zelfs ook op de stoep geschaatst en we konden niet naar school want er reden zelfs
geen bussen en je was de hele dag op straat verkleumd maar had groot plezier, deden ook gevaarlijke spelletjes.
Ik ben in een bouwput gesprongen waarvan mijn vriendin en ik niet konden weten hoe diep dat nou was helemaal vol met sneeuw
We vielen er tot onze mond in en moesten gered worden door............de jongens met wie het aan de stok hadden in een....
sneeuwballen gevecht :TooFunny: ( sorry déjà vu )
Liefs Typetje
3
Van de winter van 1979 weet ik niet meer zoveel. Misschien lag er in mijn woonomgeving toen minder sneeuw. Ik moest er de fotoboeken op naslaan... Ja, gevonden! Ik was toen onderwijzer op een lagere school en we gingen met de hele school schaatsen. Er lag wel sneeuw, maar niet zoveel als in het hoge noorden.

Als we het over een strenge winter hebben, denk ik eerder aan de winter van 1963. De ouderen onder ons denken dan waarschijnlijk aan de barre Elfstedentocht die gewonnen werd door Reinier Paping: http://www.npogeschiedenis.nl/nieuws/20 ... -1963.html" onclick="window.open(this.href);return false;
Voor die Elfstedentocht was ik toen nog veel te jong. Nee, ik denk dan aan de Kagerplassen, waar wij met de auto overheen reden. Ik was toen 9 en vond het prachtig. Vooral toen mijn vader expres ging slippen met de auto.
Hoewel het ijs overal zeker 25 cm dik was, bleven mijn oom en tante, die ook mee waren gereden, toch liever op de kant staan. Zij hebben toen een foto gemaakt van de ijspret op de bevroren Kagerplassen. Helaas kan ik die foto niet meer terugvinden.
Een kolenkachel hadden wij toen ook nog. En wanneer er sneeuw lag, gooiden we de sintels op het pad dat naar de weg leidde. Daardoor gleed je minder snel uit. Mooie herinneringen! Bedankt voor het filmpje, Maxstar!
4
ja ik was toen nog niet geboren, maar mijn moeder heeft er veel over verteld, ook zij heeft over het IJsselmeer gereden met de auto.

Heb nog wel wat barre winterweer periodes meegemaakt. Niet alleen in mijn jeugd.
Maar kan me nog het voorjaar herinneren van 98 wat een sneeuw en ik moest er met de auto door, naar mijn werk
sneeuwschuivers was meer dweilen met de kraan open en ik glibberde met mijn auto over het bevroren wegdek van werk naar huis
over de Maasdijk van Hoek van Holland, en dan nog een De Lier naar Delft. Hooguit een minuut of 20 als ik pech had, nu was ik 2 uur onderweg
en ik dacht alleen maar God help me om thuis te komen, waar mijn dochters ongerust op me wachten.

Ingesneeuwd raken op een snelweg in de file

Een ritje van Benoordenhout naar naar de Utrechtse baan, heen was er niks aan de hand, terug, alles was een ijsbaan. Ik gleed met de glijdende stroom auto's in anderhalf uur naar die Utrechtse baan.
Ik zou eigenlijk doorrijden naar Rotterdam, Pernis. Ik heb het niet gedaan. Ik nam veel te veel risico's omwille van het werk.
Als ik er nog aan denk, dan moet ik echt wel een Engeltje op mijn schouder hebben gehad, dat ik er zonder schade van heb afgebracht.
Liefs Typetje
5
Ach ja, voor kinderen zijn sneeuw, ijs en ijzel leuk. Voor ouderen wat minder; die maken zich eerder zorgen en ze breken ook eerder wat als ze vallen...
Mijn vriendin vindt het vreselijk wanneer ze door sneeuw of ijzel naar haar werk moet met de auto. Als het maar even mogelijk is, blijft ze dan thuis en gaat ze telewerken, maar niet iedereen heeft die mogelijkheid.
En als ik bij haar ben en er ligt sneeuw, dan gaan we er alleen met haar auto op uit, wanneer ik beloof te rijden. Heel raar, want ik heb zelf al ruim 20 jaar geen auto meer en mijn vriendin is een veel betere chauffeur dan ik.
Misschien komt dat omdat ik die gladheid ergens nog wel leuk vind. Ik kan me een dag herinneren uit de tweede helft van de jaren '70. Ik woonde nog thuis, had mijn eerste auto (een derdehands Citroën 2CV), er lag een dikke laag ijzel en iedereen werd aangeraden om vooral niet de weg op te gaan. Dat was voor mij het teken om er vooral wél op uit te gaan. Het was op een zaterdag en mijn broer ging mee. Die zag dat ook wel zitten. :D

We gingen op weg naar Leiden en daarbij moesten we de tolpoort van Warmond passeren: http://www.eurosc.nl/lv/tolhuus.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Tegenwoordig loopt de weg om het Tolhuis heen, maar vroeger moest je nog door die smalle poort, waarvan het wegdek bol was, zodat je bij ijzel makkelijk tegen een van beide poortdelen aan kon glijden. Mijn broer stapte daarom uit en duwde tegen de Eend zodat die min of meer op het midden van het wegdek bleef. Dat viel voor hem nog niet mee, want hij had gewone rubber laarzen aan en die bieden weinig grip op een beijzeld wegdek.
We parkeerden in Leiden bij molen de Valk en liepen daarna al glibberend het centrum in. Dikke pret onderweg en nog meer toen we na afloop weer op het parkeerterrein kwamen. De parkeerplaatsen waren namelijk niet vlak: de auto's stonden met de neus wat naar beneden geparkeerd. Veel auto's kwamen daardoor niet meer weg. In die tijd hadden de meeste auto's nog achterwielaandrijving, waardoor ze niet achteruit omhoog konden komen op ijzel. Slippende achterwielen en meer gebeurde er niet.
Nadat we zo'n 10 auto's een duwtje hadden gegeven, stapten we in mijn Eend. Dankzij de voorwielaandrijving had die geen enkele moeite om achteruit weg te komen.
Weer aangekomen bij de tolpoort van Warmond nam ik de gok; mijn broer bleef in de auto, ik gaf wat meer gas... de auto begon wat te glijden, maar raakte toch net niet de gemetselde zuil aan de rechter kant van de poort.
Ja, nu denk je natuurlijk: "Wat een onverantwoord gedrag!" Temeer omdat er geen autogordels in mijn auto zaten (dat hoefde nog niet voor mijn oude autootje), maar mijn broer en ik grijnsden enkel naar elkaar.
8
In 1979 was ik -3 (nee niet qua temperatuur) dus die winter heb ik niet meegemaakt, dus ken alleen de verhalen net zoals die van 1963. Van die Elfstedentocht dat jaar ooit eens een documentaire gezien, dat was best wel indrukwekkend en een enorm verschil met die van 1997. Het zou leuk zijn als die ooit nog eens wordt gereden.. Ik moest even in het archief duiken maar in begin maart 2005 was het ook nog een mooie winter met redelijk wat sneeuw, destijds in de regio vele foto's geschoten.

De onderstaande afbeeldingen zijn verkleind, klik op de thumbnail voor een vergroting.

ImageImageImageImageImage
Member of UNITE Unified Network of Instructors and Trained Eliminators (Unite Against Malware)
9
Oh ik heb nog wel recentere sneeuwfoto's ik ga ook eens in mijn archiefje duiken ;)

Nu is het heel mooi zonnig weer, een heeeeeeeel koud, maar dat droogvorstige weer dat heeft ook wel wat.

alleen zie ik wel op tegen dat ik vanavond even weg moet, dan zal het nog wel frisser zijn.
Ik zal me maar goed inpakken.

23 november 2008
Afbeelding winter 2009
Afbeelding
Liefs Typetje
11
Het topic gaat eerder memoires van koude winters heten, ik heb nog steeds mijn foto's van februari 2012 niet, toen er ook een lange koude periode was waarvan de temperaturen ook steeds verder daalde
het leek even dat de Elfstedentocht er zou komen maar helaas de dooi kwam net een dag te vroeg.

Ik had er wel een blog over geschreven, over mijn strijd tegen de kou

Winter februari 2012 mijn strijd tegen de elementen van het weer


Deze avond moest ik op avontuur, nou niet echt maar mijn schoonzoon had een tasje spullen voor mij van mijn dochter en hij doet hier in Den Haag een opleiding en komt dan met de fiets uit Delft
dus op een strategische kruising die niet al te ver van mijn huis is en waar hij langs komt afgesproken. Het was erg koud en ik had me goed ingepakt alleen ik had geen warme handschoenen,
ik kwam misselijk van de kou thuis en vooral mijn handen. Ik heb een uur nodig gehad om weer te ontdooien. brrrrrr
Liefs Typetje
Plaats reactie

Maak een account aan of log in om deel te nemen aan de discussie

Je moet lid zijn om een ​​reactie te kunnen plaatsen

Maak een account aan

Geen lid? Registreer om lid te worden van onze community
Leden kunnen hun eigen onderwerpen starten en zich abonneren op onderwerpen
Het is gratis en duurt maar een minuut

Registreer

Log in

Gebruikersnaam
Wachtwoord

Terug naar “Off-topic hoekje en algemene discussies”